Dziś mijają trzy miesiące od kiedy się poznaliśmy. Kiedy Cię pierwszy raz zobaczyłam w piątek przed piątą po południu byłeś bezbronnym, maleńkim, opuchniętym i pokrytym śluzowatą mazią stworzeniem zagubionym pod olbrzymim zielonym ręcznikiem. Dzisiaj po kąpieli odkryłam, że tym ręcznikiem już się Ciebie nie da owinąć i chociaż nadal nosisz znamiona cudownej bezbronności, to z radością zauważyłam brak opuchlizny i jakiejkolwiek mazi.
Zmieniasz się codziennie i stajesz się powoli istotą prawdziwie społeczną – swoje emocje potrafisz wyrazić już nie tylko płaczem, ale też piskiem, marszczeniem czoła, popluwaniem z nerwów i z ekscytacji i przede wszystkim uśmiechem. Najpiękniejszym uśmiechem na świecie - kiedy zawijamy cię zmęczonego na noc w Twój bawełniany kokon, kiedy rozwijamy cię z niego rano i przeciągasz się w sposób identyczny jak Twój Tata, kiedy całuję cię w brzuszek i w nos i kiedy pokazuję Ci Twoje odbicie w lustrze. Potrafisz przez kilkanaście minut „opowiadać” mi co u Ciebie używając niezliczonych wariacji „gii, gaa, a lee, gle, łe, khe, gje”. Jesteś najwierniejszym fanem moich nieskomplikowanych rymowanek, ogromnym entuzjastą zabaw "paluszkowych", a pieszczoty otwartych dłoni wywołują u Ciebie prawdziwą niemowlęcą rozkosz. Uwielbiasz zwiedzać świat bezpiecznie w naszych ramionach gdy Twoje ciekawe oczy spoglądają na wszystko z naszej wysokości i nieważne ile razy zobaczysz wieszak w garderobie, a na wieszaku koszulę, zawsze będziesz tak samo zafascynowany, że to coś tu, ale jak i skąd... Zacząłeś zwracać uwagę na zabawki, z którymi zapoznajesz się próbując pakować je sobie do buzi. W 8 na 10 przypadków w buzi lądują wprawdzie niezawodne piąstki, ale Ty i tak niezmordowanie próbujesz. Twoim ulubieńcem jest makabrycznie powykręcany Pan Kurczak, którego tulisz, liżesz i tarmosisz z prawdziwie ognistą namiętnością. Dopóki na mój widok cieszysz się bardziej niż na jego widok, jestem spokojna. Przed nami najpiękniejsze dni. Pokażemy Ci świat.
Mama
0 komentarze:
Prześlij komentarz